دیدار
تا که لب می سایم
به سایه ی تو
پشت دیواره ی شب ،
چشم من در برق چشمان تو
بینا میشود !
زیر سنگ سرد الماسه ی ماه
خنده های گرم ما
یاقوت و مینا میشود !
حیف از آب تشنه ی عمرم
که از خشکی گذشت ،
شعر من بی وزن تو
بیجان و میرا میشود !
+
کبرا پورپیغمبر ( آذر ) ; ۱٢:٤٤ ق.ظ ; ۱۳٩۱/۸/۱٩